وب سایت ۱پزشک - علیرضا مجیدی: بسیاری از شهر‌های بزرگ دنیا، بسیار پرجمعیت هستند و چگالی جمعیتی زیادی دارند.  طبعا قیمت زمین هم در این شهرها، سر به فلک می‌کشد. برای همین بسیاری از مالکان زمین، سعی می‌کنند بیشترین بهره را از زمین‌های خود ببرند و در کمترین مساحت، بیشترین عمودسازی را انجام بدهند و سود ببرند.

این امر منجر به ساخته شدن بنا‌های عجیبی هم در شهر‌ها می‌شود، ساختمان‌هایی با نسبت طول و عرض نامتناسب یا شکل به کلی نامنظم.

یکی از این موارد عجیب، در بیروت در دهه ۱۹۵۰ رخ داد. دو برادر نتوانستند بر سر شیوه استفاده از دارایی‌ها که ارثیه‌شان بود، به توافق برسند. متاسفانه دست‌اندازی پروژه‌های شهری به زمین آن‌ها که نزدیک جاده بود، وضعیت را وخیم‌تر کرد.

یکی از برادر‌ها از زمین خود استفاده کرد و ساختمانی ساخت که با توجه به منظره‌ای که از دریا داشت، پیش‌بینی می‌شد که ارزش زیادی پیدا کند، اما به نظر می‌رسید که زمین برادر دیگر برای ساخت و ساز مناسب نباشد.

اما این برادر که احساس می‌کرد در حقش جفا شده است، در همین زمین، ساختمانی عجیب ساخت. ساختمانی که در باریک‌ترین قسمت‌اش ۶۰ سانتیمتر است و بیشترین پهنای آن در حد ۴ متر است.

هدف این برادر بیشتر کور کردن منظره ساختمان برادر از دریا بود و به این ترتیب، ارزش ساختمان برادرش افت بسیار زیادی پیدا کرد.

این ساختمان به زودی تبدیل به نماد دشمنی خانوادگی شد و شهرت‌اش در همه جای شهر پیچید. اما بعد از مدتی از این ساختمان برای پناه دادن به پناهجویان و آوارگان جنگ استفاده شد. البته بر اساس قوانین جدید لبنان ساخت خانه‌ای مسی با این ابعاد و مساحت، غیرقانونی است.